Jij en ik
Twintig jaar geleden begon het met wederzijdse interesse
Er waren geen dagen van niet kunnen eten
Het was vooral heel fijn om naast jou te zijn
Hoe had ik toen kunnen weten
Dat jij de liefde van mijn leven zou zijn
Er was geen continu allesverstorend verlangen
Er was ruimte en er was tijd
Ik viel niet hard, waarbij jij me moest vangen
Er was geen angst, geen strijd
Jong en onervaren wist ik nog niet
Wat ik met het groeien mocht leren
Bij jou kom ik thuis, vanaf het begin
Elke dag talloze keren
In mij is er een verlangen
Om dat wat is tussen jou en mij
In woorden te vangen
Het is kansloos, er is alleen maar wij
Als jouw ogen de mijne vinden
Voel ik jou en jij voelt mij
Samen één in het verbinden
Onze harten lijken te zwellen
Tot in het vrije
Vlinders niet te tellen
Fladderen in de taille
Een gevoel diep onderin
Geen woorden voor gekozen
Strekt zich tot uit en in
Het grenzeloze
We raken elkaar aan
Zonder lijf, zonder handen
Fysieke afstand lijkt niet te bestaan
Vervaagt zijn onze randen
Jij in mij
Ik in jou
Voor de rest
Van ons leven
Ik hou van ons
Sorry, het is niet mogelijk om te reageren.